No worries!

Hello holland!

De great ocean road is gereden en om het in 1 woord te beschrijven: GE-WEL-DIG! Echt waar, we hebben wel duizend keer tegen mekaar gezegd hoe mooi het hier wel niet is. Alles is mooi! En wat een feestje zo met ons eigen busje, we konden overal zelf stoppen en plekjes op zoeken (ook fijn om de Aziatische toeristen een beetje te ontwijken). En!! De eerste wilde koala's zijn gespot langs de weg in de bomen, heel tof! We hadden wel heel eventjes pech met het busje.. Oh oh oh wat een paniek, stonden we dan met een rokende motor! Bleek dat het slangetje van de koolradiant te strak was aangedraaid en daardoor te zijn gescheurd (hadden we in berwick door een mechanic laten maken). Nou die jan lul had het dus eventjes goed verkloot voor ons, was huilen met de pet op. Maar de ozo handige ti ta Thije sneed gewoon even een stukje van de slang af, draaide er 2 hoseclipjes op, en we konden weer, de held! *Dit natuurlijk allemaal medemogelijk gemaakt door ons team club pellikaan zakmes! ;p* Na al dat avontuur hebben we op een kleine camping met vreemde Franse eigenaar gestaan, tussen prachtige bergen. Niet te beschrijven zo mooi! Vanuit daar hebben we de great ocean road afgereden (wauw wauw wauw) en vonden we dat we wel even 2 dagen lekker niks mochten doen. Op de Killarney beach camping met mega mooi strand, ja ik zoals ik al zei: alles is mooi, stonden met 4 andere campers (4 gepensioneerde mannetjes) op een open veld. Hier werden croquet- en rugby trainingen gegeven in de avond, erg leuk om te zien! Vanuit daar zijn we richting Melbourne gereden. TOTALE CHAOS! Met een busje door Melbourne centrum, wat een gekkenwerk. Maar we hebben het gered (het busje ook maar net) en even lekker een paar uur rond gewandeld. Op een gegeven moment vonden we het wel mooi geweest. Melbourne is toch niet de stad waar we langer zouden willen blijven. Dus: Change of plans! Eigenlijk zouden we hier ergens werk willen zoeken, maar door ons lowbudget Aldi leventje kunnen we het ons veroorloven nog een langere tijd dan verwacht door te gaan zonder werk. Dus hoppa, busje in en door crossen richting: DE OOSTKUST! Wiehoe!! Onderweg vond ik het nodig om bij een klein festival te stoppen (thije niet want die zag de bui al hangen, maar hey is toch leuk!). Maar die keuze kwam me duur te staan, na een kwartiertje brak daar een ontzettende grote storm los. Eng man! De elektriciteits palen vielen nog net niet om.. Dat was wel even anders dan de buitjes die we in Nederland hebben, poeh! (Stiekem wel heel gaaf hoor) Na 800 km, aangekomen in Sydney hebben we, om maar in de chaos te blijven Sydney centrum ook even door getourd (totale chaos 2.0). Reden we dan door de stadsdrukte met ons oververhitte bussie. Maar wat een stad, wauw! En natuurlijk ook dat hebben we gewoon weer overleefd jongens, no worries! Ons busje tuft lekker door, wat fantastisch ding is het ook. We zitten al over de 3000km, gaat hard he? Even een kleine impressie van ons dagelijks gevoel; liedje wat we non-stop draaien: Omi - Cheerleader.

Nog steeds erg weinig wifi dus we zijn beperkt bereikbaar maar we zullen proberen regelmatig te posten hoor!

Dikke kussen, groetjes daar!